Randen-gepieker... tijd om knopen door te hakken!

Daar was de afgelopen week voor. M'n oud-engelse mandjes liggen nu lang genoeg te wachten om ooit, OOIT eens afgemaakt te worden. Wat houdt er dan zo tegen? Nou die rand... zucht... hoe vaak heb ik er al over geblogd? Over gedacht, uitgevoerd, en weer verworpen? Niet normaal meer. Da's natuurlijk een beetje het risico van het vak als je geen ontwerpster bent, een prachtig sfeervol oudje ziet en van het gebaande pad af wijkt.

Het middenstuk is geweldig geworden, helemaal naar mijn zin. Zo anders dan het origineel, dat was gevuld met sterren en hexablommen. 

Daaromheen kwamen de mandjes, er zijn er nu 15 van de 22 af. En toen stokte het omdat ik maar niet kon kiezen wat ik met de rand wilde doen!

Nog eens een keer alles op een rijtje...

het origineel, de oud-engelse mandjesquilt

totaalplaatje hierboven en in detail hieronder...

poging 1 voor een rand, lang geleden alweer...

poging 2... grappig, je ziet het middenstuk vorderen!

poging 3

gelijkend op het origineel, maar

erg weinig plaats omdat ik nog maar 33 cm voor de randen over heb...
Zo krijg ik de laatste diamantenrand-met-losse-hexjes er niet tussen!

En... nog een paar niet uitgevoerde ideeën 

want langzaamaan word ik wat onzekerder...

ga ik niet meer zomaar iets maken om weer weg te leggen.
Dus werden ideeën geprint op papier en NIET gemaakt maar verworpen...

hexagonnen... 

deze hieronder heeft wel wat hoor voor mij, 

maar zoveel hexjes aan elkaar is toch ook wat zeg!
Zeker als je helemaal niet van hexagonnen maken houdt!

Hieronder de optie die veel bloglezeressen mooi vonden.

Ik vind dat de quilt teveel 'door-kabbelt' op deze manier.

De rand mag niet de aandacht van het mooie middenstuk en mandjes afleiden.
Dus toch maar niet!

Zelfs nog eens gedacht aan orange peels...

Het laatste idee van vorige week, toch weer blokjes op de punt gezet

maar dan in de hoeken doorlopend...

even als 'proef' de kliekjes eronder gelegd

de quilts kunnen zusjes zijn!

Te druk, dus werden de vierkantjes op de punt gezet in een vierkant van vier driehoeken.

Met lichte stofjes wordt dat gevarieerd en licht...

Dit alles werd VERWORPEN!

Hoe is het mogelijk?

Dus ben ik toch maar weer eens wat over de grond gaan leggen en kruipen. Weer eens in mijn bak gedoken. Hoeveel stof heb ik nog en wat kan ik nog, en, ook niet onbelangrijk, hoe groot wil ik dat deze quilt wordt? Waar moet ie terecht komen? Nou, da's niet zo moeilijk, dit 'labour of love' dingetje moet gewoon op ons eigenste tweepersoons bed natuurlijk. Dus 2,40 breed op z'n minst, en 2,20 van kop tot voet...

Het resultaat. De rand is breder gemaakt met een strook aan de zijkant. Deden ze vroeger toch ook? De vier sterren voor de hoeken zijn al gemaakt, van een stofje wat ik vond en Perfect is en zelfs erg lijkt op de stof van de originele quilt. Op de laatste foto zie je goed hoe de hoek uitkomt. Een hexablom of ster op de rare naad in de hoek en je ziet er weinig meer van. En ja, de rand onder en boven wordt dus wat smaller dan in het origineel. En nee, ik zit er niet mee. Het wordt Mijn quilt, ik moet er blij van worden en... dat word ik weer! Het ei is gelegd, de keuze gemaakt, de knoop doorgehakt. Zo wordt het en niet anders! En ik ben vol vertrouwen dat het geweldig wordt.

Liefs, en hopelijk pakken jullie ook je ufo's op, te mooi om te laten liggen!

Nathalie