Puzzeltjes!

Dat zijn het voor mij, die gekke Nearly Insane blokjes. Ik puzzel wat af. Met kleine, soms piep-piepkleine stukjes stof. Maar wie denkt dat het werken met de piepkleine stukjes de grootste uitdaging is, komt (wat mij betreft dan) toch ietwat bedrogen uit.

Nee, het Allergrootste Gepuzzel is voor mij het knippen van elk blokje. Want sla ik mijn Insane map open, dan zie ik dit: (mijn boek is allang gesneuveld, de rug is eraf gesneden en het boek zit nu losbladig in een map zodat de bladzijden mooi recht blijven als ik ze moet kopiëren voordat ze door het lamineerapparaat gaan...)

Oh help. Hoe zie ik de structuur, hoe ga ik dit blok maken, de mogelijkheden zijn natuurlijk eindeloos!
Als eerste duik ik met mijn neus op de minifoto (ook al is ie A4, de blokjes op de foto zijn ieniemienie...) om te 'studeren' hoe het blok er bij het origineel uit ziet. Daarna volgt soms (als ik het niet weet...) een internetstudie. Typ in Nearly Insane block ... met het juiste nummer en je ziet van alles. Niet te vaak doen, kost een hoop tijd, en voor je 't weet raak je verzeild bij andere mooie quilts.
Maar... zo ziet het blok er nu uit.

En... er worden ook fouten gemaakt. Soms ga je knippen. En knip je fout, zoals bij dit blok. Zien jullie wat er fout is?

Ik wel! Ik wilde erg graag eens een keer een lichte ster. Maar door de drukke buitenrand wordt de aandacht van de ster afgeleid. En dat wil ik dus niet. Zucht... stukjes stof aan de kant en nieuwe zoeken...

Dat ziet er al wat beter uit. Een heel stuk strakker en stoerder! Gelukkig zijn het maar hele kleine stukjes stof die op die manier in de prullenbak of het naaimandje van DD verdwijnen...

Als het dan uiteindelijk in mijn blokkenboek ligt, klaar om genaaid te worden, natuurlijk is het dan ook nog wel een uitdaging. Vooral bij het blok wat ik hierboven als eerste liet zien, dat was opletten zeg, welk puntje moet op welke plaats, en hoe moest het dan ook al weer aan het blok gezet. Het is me (deze keer, haha) gelukt zónder achteruit naaien. Dit blokje naaide ik gisteravond in elkaar:

Dat blokkenboek, dat heeft trouwens nog steeds een 'vaste bladzijde' nodig. Toen ik het dingetje maakte heb ik een restje mooie flannel voor de binnenkant gebruikt. Bleek absoluut onpraktisch... heel mooi, maar je ziet je blok niet als je het legt. Dus ligt er nu een oude molton doek uit de babytijd van de kinderen in. Ook weer handig, want nu kan ik tot 3 blokken kwijt in mijn blokkenboek. Maar dat vastzetten hè, dat komt er maar niet van.

Nog een paar puzzeltjes, en dan kan ook deze reep met blokken al weer aan het geheel!

Fijne dag!
Liefs, Nathalie