Engelengeduld

Dat is wat ik de afgelopen paar dagen had. Want, om An Angels Story - blokjes aan elkaar te krijgen, dat heeft heel wat voeten in aarde gehad.

Vrijdag besloot ik (het was regenachtig en ik had geen andere plannen) dat het een mooie dag was om te beginnen aan het in elkaar zetten van deze quilt. De 350 benodigde vierkantjes van 2 1/2 inch lagen keurig op kleur en op stapeltjes klaar. Dat zou ik eens even gaan doen!

Maar na het aan elkaar naaien van een blokje of wat sloeg de twijfel toe, kijk maar:

Dit was het resultaat. En was ik er blij mee? Nou, Nee!
Ik vond het veel te druk, en de applicaties en met zorg gekozen randjes gingen voor mijn gevoel verloren in een kakafonie van blokjes eromheen.

Ik heb nog nooit zoveel uitgehaald. In het begin was alles al niet zo precies van maat, dus deze randjes hadden al 3x onder de naaimachine gelegen, de blokjes bleken op het randje qua maat, dus dat was óók al een probleem, en nu vond ik het ook nog niet mooi. Alle blokjes weer losgetornd, wat lieve quiltvriendinnen ingeschakeld wat zij zouden doen, en me een hele middag druk gemaakt. En dat nog wel over een lappendeken! Zo jammer, ik was zo verliefd op dit ding en de blokjes, dit móest toch een happy end krijgen en een goed engelenverhaal kunnen worden?

"Wat niet goed voelt, haal je uit elkaar. Doe zoals jij het wilt, niet wat het patroon zegt" zei Astrid. En daar had ze helemaal gelijk in. Na wat gepuzzel met lapjes en stofjes en vier verschillende opties heb ik gekozen om alle omringende vierkantjes van witte stof met rode accenten te maken. Daar had ik wel wat van in huis, maar niet genoeg voor 300 nieuwe 2 1/2 inch vierkantjes...

Zaterdagochtend stond ik om 10.00 weer bij Dorry op de stoep. Meestal in dit soort fases van een quilt (beginfase of eindfase) sta ik er zo'n 3x in de week, dus ze moest al een beetje lachen. Haar winkeltje puilde uit, maar José had tijd om met me nog wat stofjes uit te zoeken.

Gisteren en vandaag heb ik verder gezwoegd, en dit is het resultaat:

Het eindresultaat kun je al een beetje zien als je door de losse lapjes heen kijkt... In dit overzichtje zie je wel goed wat de witte stofjes om de blokjes heen doen, ze omlijsten veel meer dan dat ze toevoegen vind ik zelf.

Ik moet dan altijd heel mijn moed bij elkaar rapen en in één keer doorzetten, anders loopt dit het risico om als Ufo in de kast te belanden. En dat zou toch ook zonde zijn, of niet dan?

Als iemand nog een briljant idee heeft wat ik met 270 2 1/2 inch vierkantjes kan doen???