Ik vind het elke keer weer pittig om dit project op te pakken. Een goede les, laat nooit zo lang iets liggen als je het ooit wil afmaken. Voor mij een reden om het bij mijn drie projecten te houden die ik nu onder handen heb, en nee, er ECHT niet nog eentje bij te pakken, ook niet stiekem. Wat maakt het nou zo lastig dan?
Elke keer heb ik het gevoel dat ik het wiel opnieuw aan het uitvinden ben. Hoe deed ik dat met die bloemen, welk borduurtje erop, welke kleurencombi, wat moet waar, welke sprietjes kregen de vlinders, en oh, waar is toch dat ieniemienie malletje om elke vleugel een geappliqueerd stipje te kunnen geven. Ondanks dat alles "netjes" in bakjes met label zit, kan ik er regelmatig geen wijs uit en word ik een beetje gek van mezelf. Het enige wat erop zit is de top een paar dagen op de grote tafel in de huiskamer te drapperen, zodat ik bij elke twijfel met mijn neus op de top kan gaan hangen.
Het eerste mandje wordt weer gemaakt,
stukje voor stukje,
steekje voor steekje,
borduurtje voor borduurtje.
Hé, er zitten ook nieuwe stoffen tussen!
Oh nee, dit is de oude van de nieuwe versie die net uit is.
Want als zo'n mandje "klaar" is, is het namelijk helemaal nog niet klaar.
Elk mandje heeft een heleboel geborduurde details.
Kost ook gewoon tijd om dat mooi te krijgen.
En het tweede mandje
Mandje 3 is in de maak,
hier het totaal tot dusver.
Ook in de twee randen hebben de vlinders inmiddels hun stippen en voelsprieten.
Naar die laatste foto moet ik niet teveel kijken, dan besef ik maar al toe goed hoeveel werk er nog verzet kan worden aan deze quilt!
Liefs!
Nathalie
Meid, wat een klus. Daar zou ik nooit aan beginnen en zo'n bewondering voor iedereen die er mee bezig is(of al af heeft) Want hij is natuurlijk geweldig!
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Maar hij wordt echt prachtig, geweldig mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenMaar zó mooi!
BeantwoordenVerwijderen