dás even geleden!

Dat ik hier een berichtje voor jullie plaatste!
Maar ach, het komt vanzelf wel weer hoor!
Druk op school, een kerstvakantie met jarigen, een weekje Noorwegen voor familiebezoek, en een fikse griep kwamen ertussen.
Niet dat ik niets gedaan heb... In Noorwegen werkte ik aan een stitchery voor de witte quilt. Waarvan jullie nog steeds niets gezien hebben geloof ik... Volgende keer daarover dan maar.

Na het afmaken van een randje van de slingerrandjes-deken moet ik altijd even 'Pauze!' Waarom, dat weet ik niet. Een soort van moed bij elkaar rapen voor de volgende ronde of zo. En de volgende ronde is in volle gang:

Dit gezellig geknipte stapeltje bestaat uit 108 mooie driehoekjes. Keurig geknipt, goed de draadrichtingen in de gaten gehouden, en nu kunnen het vliegende gansjes worden:

Dit zijn de eerste 9, ik denk dat ik inmiddels 1/3e van de stapel gemaakt heb.

Ik werk trouwens met werkmandjes, jullie ook? Het liefst heb ik in elk mandje al mijn quiltmaterialen zitten. Dat betekent per mandje een hele goede stofschaar, een klein borduurschaartje, speldenkussen met speldjes en naaldjes in allerlei soorten, en ga zo maar door. Toch zijn er enkele dingen die ik maar één keer heb, zoals mijn quiltvingerhoed. Nou heb je meestal ook maar één quiltring dus is het niet zo'n probleem, toch? Ware het niet dat ik 3 quiltringen heb... een grote op standaard, een grote voor in de hand en een kleintje. Die laatste vind ik eigenlijk stiekem de fijnste! Mocht ik ooit toekomen aan het quilten van de antieke, dan wil ik misschien ook nog wel een grote op standaard die kan draaien. Dat kan de ring op standaard die ik nu heb niet, ik heb hem van iemand over mogen nemen die heel oud was en moest stoppen met quilten. Wegdoen kan ik hem niet, maar of ik hem veel ga gebruiken?

Nog een keer spieken in dit werkmandje?

Wat een lelijk speldenkussen is dat daar in het hoekje hè. Maar ach, voorlopig functioneert ie nog, wordt vast wel eens een keer vervangen!