Het wordt tijd dat ik weer eens een blog aan de Vicktory besteed. Want ondertussen gaat ook die quilt eigenlijk best wel rap! (het enige wat niet zo wil vlotten is het handquilten, maar daar hebben we het maar even niet over, hihi). Het laatste blogje met een echte update is van 26 mei geloof ik, en als je onderaan kijkt zie je dat er toch in die tijd (ondanks de patchwork of the crosses) ook aan deze quilt hard gewerkt is.
De Vicktory is een echte uitdaging voor me. Oh enne, niet verkeerd geschreven, maar de start van deze quilt viel samen met een bijzondere start voor een bijzonder kindje. Om dat nooit te vergeten draagt deze quilt voor altijd een stukje van dit kindje in zich, en zal deze voor altijd voor mij heel speciaal zijn. Een kind met een bijzondere overwinning. Om een voorbeeld aan te nemen.
Die uitdaging... dat zijn toch nog steeds wel de deksels duivels ingewikkelde kleine rondjes. Want elk rondje is maar 7" groot. Of klein, net hoe je het noemen wil. Sommige stukken zijn daardoor nog best groot, maar als je naar het rondje kijkt wat ik nu onder handen heb dan zijn die stukjes toch wel heel erg klein. En toch lukt het steeds beter en mooier om dit nog in elkaar te kunnen zetten. En ook nog zonder al te veel vingerkramp...
