En natuurlijk lukt dat de ene keer beter dan de andere keer. Maar dat is niet erg. Al doende leert men, zo gaat het altijd met elke quilt bij mij. Voor ik aan een quilt begin denk ik altijd na of er voldoende uitdaging in zit, en waar die uitdaging dan in zit. Het kan zijn dat het een nieuwe techniek is (al wordt dat gaandeweg steeds moeilijker... maar bij bijvoorbeeld de AWS was dat de broderie perse techniek), het kan zijn dat een quilt iets doet met mijn geduld (zoals heel veel dezelfde stukjes, ik denk dat het bij de hexen en sterren de eerste keer is dat ik zoiets vol heb weten te houden), en, wat ik ook graag doe is natuurlijk een oude quilt namaken op mijn eigen manier zonder dat ikhet patroon heb. Want dat is voor mij toch wel de Ultieme Uitdaging.
Inmiddels ligt er een leuk stapeltje met blokken die gemaakt zijn klaar op mijn oude fourniturenkastje. Het zijn er al wel zo'n dikke twintig! Ik wil dit geen mega grote quilt laten worden, maar een lekker maatje voor op de bank als het wat kouder wordt. Dus 120x150 zou al prima zijn! Ik denk dat ik een stuk of 32 blokken nodig heb en natuurlijk nog een aantal halve omdat ik ze op de punt ga verwerken.
Hier zie je een aantal blokken waarbij ik vooral met de randen heb gespeeld. Het is pittig lastig om de randen precies door te laten lopen. Je moet er goed bij nadenken, spiegelbeeld gebruiken, en goed kijken naar de vormen in de stoffen.
dit zijn randen van vier... en van drie
Nog even twee totaal plaatjes, waarbij de bovenste de warmte en helderheid van de kleuren van deze quilt het beste weergeeft. Wat een feestje he! Een echte kleur explosie. Ik maak vaak foto's tussendoor, dat helpt me weer om beter te kunnen zien wat een quilt nog "nodig" heeft. Een soort blik op afstand, das soms beter dan met je neus er bovenop!
 |
