Geen idee. Ik voel wel als ik quilt dat het doorduwen van de naald het probleem is. Voorzichtig probeer ik maar wat anders... Gelukkig ben ik in het stadium dat het nog niet de hele tijd pijn doet maar alleen als ik bepaalde dingen doe, als waarschuwing denk ik dan maar.
Ondertussen zet ik steekjes aan Ursula's Mosaic. Dat gaat eigenlijk best leuk! Ik zal eens een foto showen hoe ver ik ben (ik kwam afgelopen zaterdag bij Dorry in de winkel haar tegen, ze is er ook mee bezig en wil vast zien hoe het er voor staat...) Voordeel is dat er al heel veel geknipt in zakjes ligt en ik 'alleen maar' hoef te patchen.
Dit was trouwens een deel van de oogst bij Dorry, voor mijn ooit te starten rondjesproject.
Wat ik ook gedaan heb ik een 'proefje maken' van zo'n schattig mandje uit het boek 'When the cold wind blows.' Alleen dan een stuk kleiner dan het origineel, dit mandje is gepatched op een lapje van 10x10 cm. Het idee is om er een wandquiltje van te maken van ongeveer 90x90 cm, voor in de speelkamer. Dat zullen dan zo'n 80 mandjes gaan worden met dit formaat. Stofjes voor dit project heb ik wel in huis, want het kan lekker van restjes!
En nog een project wat er tussendoor sluipt... we krijgen namelijk gezinsuitbreiding! Dit kleine schatje komt over een aantal weken bij ons wonen:
Hier ligt hij, 3 dagen oud, bij DS op schoot. Hij heet Cyp (Siep) en is een tibetaanse terriër. We wilden al een hele tijd een hond, en nu gaat het er dan eindelijk van komen! De kinderen zijn er groot genoeg voor, de tijd en ruimte is er... Het wachten is begonnen... nu nog een week of 5, 6 voordat hij bij ons mag komen. Dat wordt dus in het nieuwe jaar, dan is hij 8 weken oud. En tja, een leuk dekentje voor in de hondenmand en om op te liggen is dan natuurlijk wel fijn. Dat kan dan weer mooi van de flanellen restjes!
Duimen jullie even mee dat het goed komt met mijn elleboog?
Liefs, Nathalie
