Smetvrees

is dat wel een goede naam, smetvrees? Een soort van smetvrees heb ik wel. Nee joh, niet in mijn huis, dat is af en toe een quiltstershuis. Je weet wel, het is er éven niet van gekomen om vandaag de ramen te lappen. Maar goed, ook dat moet nog wel een keer gebeuren...

De smetvrees heeft te maken met een grote, vanilleroomkleurige gemarmerde lap. Samen met de gemarmerde bruine lap kwam er overzee ook een grote lap voor het middendeel van de mandjesquilt. En hoewel ik al heel lang weet wat dat gaat worden, ligt die lap onaangeroerd.

Nu het zesde mandje klaar is vond ik het wel tijd worden om die lap er weer eens bij te pakken...

angstaanjagend groot hè! Daar zou je toch spontaan smetvrees van krijgen. Wat als het misgaat... Niet aan denken, kom op. Gewoon aan de slag. Vanuit het midden beginnen, en versieren maar! Ik heb nu toch al wel wat ervaring met bloemetjes, dat moet toch lukken eigenlijk. Ik beloof dat ik er vandaag mee ga beginnen.

Het zesde mandje is natuurlijk zo niet zo goed te zien. Maar zo wel:

 

Ik heb ook nog een detailfoto van het mandje, ik heb deze keer gebruik gemaakt van het stofje. Het is dus ietsje anders geborduurd dan het origineel. Juist dat borduren brengt de stofjes tot leven vind ik!

 



 

Verder ben ik ook nog verder gegaan met mijn labelactie:

 

Hopelijk herkennen jullie de quilt, het is de slingerrandjesdeken alias de antieke quilt. Nu dus ook voor altijd voorzien van label. Ik blijf het een probleem vinden wat ik nu precies op zo'n label kwijt moet. Maar ook omdat ik het stitch is het lastig om alle info er netjes op te krijgen. Eens nadenken welke als volgende voorzien wordt van label... Gelukkig ben ik ook nog aan het quilten met bijv de engeltjes en hoef ik daar nog geen label voor te maken. Maar een leuk ideetje heb ik er al voor!

Verder is het brocante servies uit Frankrijk succesvol in gebruik genomen!

Jammmmmmmmmmmmmie! En (bijna!!) alles was Homemade! Met dank ook aan DH en de kids! Dat gaf het een extra feestelijk tintje, zo samen een hele dag alles bakken en klaarmaken. Dubbele pret!

Fijne week!
Liefs, Nathalie



quiltlabel

Wat doe je als de mussen van het dak vallen, het zó warm is dat je niet weet waar je het zoeken moet en het strand op ruim 100 km afstand is, je wel iets wilt doen omdat je nou eenmaal niet stil kunt zitten, dat boek van Jennifer Chiaverini nét uit is, de kinderen zich prima vermaken met de tuinslang, de vriezer vol met ijsjes ligt, maar ja, je kunt ze niet blíjven eten toch?

Dan denk je aan de belofte die je jezelf maakte. Moesten er niet nog heel veel quilts voorzien worden van een quiltlabel? Hoe doe je dat ook al weer, met name, wat zet je erop?

Ik heb één keer gewerkt met transferstof voor een quiltlabel. Het picknickkleed wat ik voor school maakte is voorzien van zo'n label. Ziet er mooi uit, maar ik vind het ook iets plastics hebben toch. Dat wil ik dus niet meer.

Het label wat ik gisteren maakte is in de stijl van de quilt. Een vierkantje, met dikkere draad geborduurd, net als al die vierkantjes op de voorkant. En daarna stitchery, ook net als op de voorkant. In elk geval de naam van de kleine man. En ook wie het vol liefde voor hem maakte: zijn mama! Enne, de datums, dat is toch ook van belang gebleken. De naam van het patroon. En o ja, een zwaard. Zodat ie 's nachts elke draak kan verslaan die hem wakker houdt. Dat vond ie wel mooi, dat ik dat verhaaltje aan hem vertelde!

Het was een lekker klein werkje wat goed in de hand lag met die hitte. Na het appliqueren bedacht ik me dat de quilt op het moment toch een ietsiepietsie te warm is om onder te slapen. Dus... de eerste wasbeurt! Altijd spannend. 4 colour catch doekjes erbij en hup, op het 30-graden-voorzichtig-wassen programma. Ik zag de doekjes donkerder worden...

Gelukkig bleef de quilt wel mooi! Inmiddels hangt ie lekker te drogen in het trapgat. Korte toer in de droger op delicaat en de warmte doet de rest!

Ondertussen ben ik aan het nadenken over een mooi label voor de antieke/slingerrandjesdeken. Ik denk dat ik een klein blokje van lichte stoffen maak... Wordt vervolgd!

Fijne week!
Liefs, Nathalie



Singer! en... mandjes

Kijk eens waar DH gisteravond mee thuis kwam:

Ze stond zomaar ergens bij een zakenpartner onder een heeeeeeeeeeeeeeele dikke laag stof.

Een oud Singertje, ik geloof niet dat ze 't nog ooit gaat doen, maar in een brocante huis staat ze vast ergens heel gezellig, toch? Ik denk dat het er eentje is die ooit in zo'n tafeltje vast heeft gezeten, zo eentje die je dan omhoog moet kantelen. Of zou ze een onderkantje gehad hebben? Geen idee eigenlijk!

Ze heeft op het blad een ronde vlek:

Wat een rare plaats om je kopje thee op te zetten en zulke kringen achter te laten! Of zou het van iets anders zijn?

En wat te denken van de zijkant:

Over afwerking en details gesproken. Dan ziet mijn Husqvarna er maar armoedig uit. Die wil niemand over 100 jaar in zijn kamer neerzetten hoor!

Deze mandjes zijn met mijn ándere machientje aan elkaar gegroeid. Alleen aan elkaar hoor, verder gebeurt alles met de hand natuurlijk. Soms ga ik een sterretje appliqueren, en dat valt dan gedeeltelijk over twee blokjes. Da's bij het origineel ook zo. Ik ga niet alles volgens het origineel doen, de hexagonnen komen er écht niet in, dat ik deze sterretjes met paper piecing in elkaar zet en daarna appliqueer is al heel wat (eigenlijk heb ik er een hele erge hekel aan, aan paper piecen!)

Hier zie je het laatste mandje (nr 5 alweer, ach, nog maar 17 te gaan!)

Het wordt ondanks dat het allemaal erg donker is toch een kleurrijk geheel! Ik ben nog even bij Dorry geweest om wat spannende stofjes erbij te zoeken, en dat is gelukt, soms is het lastig om niet te braaf te blijven.
Daarover heeft Jeannet laatst een erg leuke blog geschreven. Ze heeft een boekje van Windham over hoe je het echte antieke effect in je quilt kunt krijgen. De tips heeft ze voor ons op een rijtje gezet. Door het kunstje af te kijken heb ik de meeste tips al toegepast geloof ik, maar ik vond het toch erg leuk om te lezen!


Blokje 6 ligt alweer klaar om te appliqueren. Dan is de eerste rij klaar!
Ik ga nog lekker wat steekjes zetten!



Over Brocante, Engeltjes en een Lieverd!

Ik heb wel het een en ander te vertellen, dus ga er maar eens lekker voor zitten!

Allereerst waren we twee-en-een-halve week in la douce France. Heel landelijk, net boven de Loire, een rustige plek in een luxe tent. Als je in je tent een bad op pootjes hebt (heb ik thuis niet eens) dan weet je 't wel! Een heerlijke onthaast-plek, maar ook een super-speur-plek. De eigenaresse wist haarfijn de weg te wijzen naar wat goede brocante spots. Nu staat er boven mijn blog 'quilten en brocante', maar van dat brocante (behalve een zoekplaatje op de achtergrond) is nog niet veel gekomen hier.

De allereerste brocante winkel was er meteen een waarvan iedere brocante-liefhebster droomt. Een loods, helemaal volgepropt. Je wist niet waar te kijken! Overal stond moois. En tja, met een volgepropte auto met kleding, handdoeken en speelgoed, en geen oneindige beurs, moet je toch kiezen in zo'n brocante.

Een stille wens was wel mooi servies. Nu stonden er in de brocante loods twee soorten: blauw en roze. Blauw van alles, in het roze stonden er een paar snoepjes. Al twijfelend de heerlijke loods weer uitgegaan om twee dagen later definitief te kiezen voor roze. Misschien is het handig als ik even wat laat zien?

Verschillende bordjes, schaaltjes op voet, ovale schaaltjes en zelfs een mooie terrine. Die laatste werd gespot op een echte markt in een dorpje, met stráten vol kraampjes. Het blauwe blijkt te kust en te keur overal te liggen, maar roze servies is een echte uitdaging. En daarom nóg leuker vind ik!
Ik zie er zó een lekkere high tea op uitgestald...mmmmmmmmm misschien iets om mijn kroonjaar op die manier te vieren!

Uit de loods mochten er ook twee van deze theedoeken mee:

Niet mijn initalen, maar té schattig om voor een klein prijsje achter te laten, toch? Heeft die mevrouw het vroeger (hoe lang geleden zal het zijn) toch niet voor niks zitten borduren.
De auto zat na alle speurtochten voller, en het serviesgoed was veilig ingepakt tussen de vieze was.

Inmiddels ben ik weer ruim een weekje thuis. De vuile was is weggewerkt, en ik heb een soort van zomergriepje te pakken. Voel me brak, heb ontzettende keelpijn en een soort prikkelhoest die elkaar versterken (de hoest en de keelpijn). 's Middags komt de hoofdpijn opzetten. Kortom, ik ben Zielig. En heb het perfecte smoesje om me te verstoppen onder een quilt die gequilt mag worden... de Engeltjes. Die liggen inmiddels al weer een tijdje, want het jongensverhaal was zomaar voorgekropen!

Hier zie je een deel van de noeste arbeid. Op de onderste foto zie je zo leuk wat af is en wat nog niet. Ik heb bedacht dat ik eigenlijk zéker net zo veel tijd aan quilten als aan patchen moet gaan besteden, want ik wil niet hebben dat er straks een heel aantal tops klaar zijn en het geen quilts worden. (ssst niet doorvertellen, maar mandje vijf is bijna klaar qua voorbereiding!)

En dan nog de lieverd... Zij kwam vanmiddag even langs, we hebben vrijdag ook al heerlijk zitten kletsen en zelfs nog wat quilterigs gedaan terwijl onze kinderen de hele dag lekker samen speelden. Ik heb haar aangestoken met het quiltvirus, en als klap op de vuurpijl kwam ze zomaar dit lieve cadeautje brengen!  En dat terwijl ik het alleen maar super gezellig vind dat ik ook een quiltmaatje in het dorp heb! Soms voel ik me juist een beetje bezwaard dat ik haar aangestoken heb, want het is wel een hobby (waar je, zeker als je begint) je geld in kwijt kunt!



Lieve Henriette, super bedankt!!! Ze zijn geweldig!!!

Wat een prachtige blauwe lapjes, voor mijn winding ways project... zucht... ze mogen nog even op een mooi stapeltje blijven liggen om lekker naar te kijken. En van die winding ways, daarvan hadden jullie trouwens ook nog een fotootje te goed!







Een fijne week verder!

Liefs, Nathalie