Het leek me weleens leuk om met mijn nieuwe fototoestelletje al mijn ooit eens gemaakte (haha, ik quilt pas 4 jaar!) quilts op een rijtje te zetten. De meeste zijn goed in gebruik, of liggen op het pak-me-maar-als-je-het-koud-hebt stapeltje in de huiskamer. Dat zijn de exemplaren waar toch wel een vouwtje en kreuk in te bespeuren zijn...
allereerst... mijn allereerste deken. Meteen maar 2x2 meter. Dan heb je er tenminste wat aan.1e quilt! voor Jytte en Krijn staat er op het label! Nou ja, label, ik borduurde het keurig in het lapje van de markt wat als achterkant diende. Ik heb ondertekend met 'mama' want ondertekenen met mijn naam, op zo'n simpele lapjesdeken, genaaid op mijn net nieuw gekregen naaimachine, geknoopt, ach, dat mocht toch eigenlijk geen quilt heten?
Een proefstuk, zo zag ik het. Hoe werkt mijn machientje, hoe naai je alles netjes aan elkaar, hoe gaat het dubbelen, en hoe maak ik een bies. Ik leerde het allemaal met deze quilt. De stofjes voor de vierkantjes kwamen uit de (inmiddels bekend bij jullie?) bananendozen die ik van mijn buurvrouw kreeg met oude quiltstofjes. Alleen het randje, dat kocht ik bij Dorry, toen nét geopend! September 2008, daar praten we over...
Deze deken gaat overal mee naar toe, heeft al op menig strand gelegen. Een beetje uitgebeten zijn sommige stofjes (juist de stofjes die ik zo mooi vond, helaas...) maar dat maakt 'm alleen maar echter en charmanter.
In diezelfde maand dat ik begon met quilten (september 2008 dus!) kocht ik in Huissen flanelletjes. Om mijn hartjesdeken van te maken. Eigenlijk was de deken hierboven een proefje voor deze deken. Bij mijn vriendin
Astrid, die me aangestoken had met haar mooie quilts, had ik geweldige flanellen dekens gezien. En dus ging ik er zelf eentje maken.
De hartjes werden met vliesofix eerst op de blokken gestreken, keurig voorzien van mooie regelmatige festonsteekjes (was ik goed in, ik had jaren viltpopjes gemaakt), wat een heerlijk bankwerkje was dat! Daarna werd de deken in elkaar gezet en geknoopt. Voorzien van een mooi hartjeslabel werd deze quilt heel vaak gebruikt, beneden op de bank.
De naam, die verzon DD spontaan... mama, mag ik onder jouw hartjesdeken?
Zie je trouwens die achterkantstof van deze flannellen deken? Gekocht bij Dorry, bij de opening van haar winkeltje. Was de eerste rol ooit die ze leeg had!
Dat jaar, december 2008, kreeg ik van mijn lieve Secret Santa een charmpack. Het was er een van moda met 3 sisters stofjes. Simplicity heette de serie. Dat werd even nadenken wat ik er mee ging doen... het werd een drunkards path quiltje. Ik heb een patroontje van internet gepakt, net zo lang vergroot en verkleind tot ik de twee delen Precies Uit Een vierkantje kon knippen. Het miniquiltje is in gebruik bij de kids als poppendekentje. Ze picknicken er zogenaamd op in de speelkamer en het wordt voor van alles en nog wat bij hun spel gebruikt.
Het was mijn eerste handmatige quiltprojectje. 77 centimeters vierkant. De rondingen heb ik eerst met de hand aan elkaar gezet. Daarna de vierkantjes natuurlijk met de machine aan elkaar, want dat had ik nu al twee keer geoefend en ging me prima af. Toen moest ik toch maar eens echt gaan quilten vond ik. Deze werd gequilt met een borduurring, zonder borduurring, en heel veel gemopper. De rondjes zijn ook niet echt heel erg rond geworden zoals je ziet. Besef kwam al snel dat je voor zoiets toch maar beter een quiltring aan moet schaffen... En voor quilten heel veel moet oefenen!
Dus... we spreken nu mei/juni 2009. Wederom naar Dorry, maar nu voor een quiltring en een oefenlap. Als je dan gaat oefenen kun je het maar beter goed aanpakken. Een flink stuk cheaterstof gekocht, Youtube voor de instructie aangezet en oefenen maar! Ik heb hier op het blogje al eens eerder over deze quilt verteld, hij heet de ik-leer-mezelf-quilten-quilt en heeft dienst gedaan op het peuterbed van DS. Inmiddels ligt ie ook hier in de huiskamer 'voor de pak'.
Die zomer werden er heel veel steekjes gezet.
Hier lees je er meer over. De achterkant was ook zo'n project op zich.
Herfst 2009... wat zullen we eens gaan doen? Er is inmiddels al wel wat af, maar ja... O ja, er liggen nog restjes flanel. Een ritje Huissen leverde een extra stapeltje op. Moest die ragtime er toch maar eens van komen. Ik heb net zo lang gepuzzeld tot ik al mijn restjes erin verwerkt had zitten! Hiernaast zie je de achterkant, hieronder de voorkant. In het hoekje een mooie ster, dat had het label moeten worden. Alleen staat er niks op. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik maar twee quiltjes van label heb voorzien... Na vandaag, het vele nadenken over wanneer en hoe, zie ik daar de noodzaak toch eigenlijk wel van in. Dat is wel een mooi klusje! Het zou niet gek zijn om alsnog netjes al mijn quilts van label te voorzien. Maar dan wil ik wel een mooi label! Passend bij de quilt. Pas dan voegt het voor mij iets toe. En, nou ja, de datum dus!
In maart 2010 kwam een in Amerika wonende vriend van DH deze kant op. Als zakenreiziger kon hij best wat lapjes voor me meenemen in zijn koffertje. Logeerde bij zijn ouders, dus veel hoefde er niet mee. Ik bestelde voor 't eerst in Amerika, spannend! Het werd bij hem afgeleverd. Al maanden had ik me achter mijn computertje lekker zitten maken met de serie Woodland Bloom stofjes van Moda, Lila Tueller is de ontwerpster. Zo Oilily-achtig, je wordt er helemaal vrolijk van! Ik bestelde een layer cake, stof voor rand en bies en een heerlijke bijpassende achtergrondstof, in flanel! Zo lekker als achterkant voor een kinderdeken, het wordt er lekker stroef van zodat de deken niet snel op de grond glijdt, en het is nog eens zacht en warm ook! Ik bestelde maar meteen een boekje erbij met patronen: Piece of Pie heet het. Het patroon op de voorkant vond ik al zo leuk!
Zo werd mijn versie. Daar wordt je toch spontaan vrolijk van! Deze ligt op de kamer van DD. Ze slaapt er al jaren als een roosje onder. In de zomer met alleen een lakentje en deze quilt, in de winter met dekbed én quilt. We wonen in een oud huis, dus dan kun je wel een lekkere deken gebruiken!
Tussendoor maakte ik alleen nog wat mini-quiltjes voor nichtje en voor bloemetje, dochter van mijn vriendin. Daar heb ik niet eens een foto van!
Maar na al dat simpele naaimachinewerk vond ik het toen toch echt tijd worden voor wat anders... om maar meteen mijn lef te tonen startte ik in mei 2010 met de antieke quilt. Ach, je kunt toch na elk randje stoppen? Maar dat bleek niet nodig. Mijn naaimachineverhaal is nu toch echt wel ten einde. Hoe kleiner en lastiger, hoe leuker bleek in de latere jaren. Gelukkig was ik zo slim om met een blog te starten. Want al die andere projecten zijn sindsdien in mijn online dagboek opgeslagen!
ben weer terug van vakantie, maar daarover volgende keer meer!
