zondag 18 november 2018

ik heb de nietafmakeritis

Hebben jullie dat ook weleens? Dat allerlei projecten blijven liggen, nog net dat laatste randje en dat komt er maar niet aan? Ik heb last van de nietafmakeritis. Alsof ik gewoon niet verder wil met de quilts, want dan is ie af en beland ie op de te quilten stapel (die gelukkig bij mij heel klein is, met eentje driekwart af en eentje die nog mag...) Tijd voor een statusoverzicht!

Brinton hall, driekwart gequilt... 


Nieuw Huisjesquilt, nog 3x het laatste randje


hexagonnetjes, nog 7 te maken, dan randen aanzetten 
en 26 pentablommen maken en appliqueren

en het laatste puntje en de vier randjes voor het boompje:


en twee blokken voor de kleine quiltjes quilt


Klinkt eigenlijk allemaal als een piece of cake toch?! En toch denk ik dat ik hier nog zeker een half jaar mee zoet ben, met het afmaken van al deze projecten. Om maar niet te spreken van doorquilten, want dat heb ik in die tijd zeker niet ook nog eens gedaan. Dus mijn doel om met een nieuwe quilt te mogen beginnen in het nieuwe jaar stel ik nog even bij... en ik vermaak me met allerlei boeken vol met heerlijkheden ondertussen!


Liefs! Nathalie

dinsdag 16 oktober 2018

boompje planten

Onze tuin buiten is flink onder handen genomen. Behalve de oude magnolia staat er eigenlijk niet veel meer in... het was nodig, het was een ontembare wildernis, helaas niet erg mooi en dus ging de hele tuin op de schop. Net de nieuwe beplanting uitgekozen en nee, geen grijze tegeltuin hier, er komt heel veel moois voor terug! Met heel veel vogelvriendelijke en insect-vriendelijke beplanting. Kan niet wachten! Maar dat roep ik eigenlijk al weken.

Ook op lapjesgebied is de boom geplant. Een prachtige boom vol kleurrijke bloemen, vlinders en vogels, net als in onze tuin straks het geval zal zijn! Voor wie de workshop met Margaret Mew gevolgd heeft, zal nu denken, wat is ze van plan met deze opzet? Ik wijk weer eens af van het gebaande pad...


mijn boompje komt in het midden van dit oudje


gemaakt door Mary Johnston in 1793.

Het wordt dus maar een klein quiltje van zo'n vierkante meter denk ik, maximaal. Geen groot project, maar wel een liefje. Ik ben al een heel eind eigenlijk met het middenstuk, maar de randen met wiebers, sterblokken en flying geese rand gaat me vast nog wat leuke uurtjes bezorgen. Ik vind het werkelijk perfect passen! En ook bij mijn tuin-mood!

Liefs Nathalie

donderdag 4 oktober 2018

I feel blessed...

WAT een GEWELDIGE dagen heb ik gehad in Kerkwerve bij Marcha. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen met mijn verhaal.

Twee dagen met Margaret Mew... ik zou zeggen, krijg je ooit de kans? Meteen doen! Wat een prachtige quilts maakt ze, qua sfeer en samenstelling helemaal mijn ding. Bij binnenkomst hingen er vier prachtige exemplaren te glimmen. Overdonderd als ik was maak ik deze dagen altijd veel en veel te weinig foto's... gelukkig maken anderen die wel voor me. Hier zie je me zitten met mijn werkje, ik zat helemaal vooraan met mijn neus op al dat moois.


De quilt waar ik het middenstuk van maak was er helaas niet, die woont bij een andere mevrouw (heeft m gewonnen bij een tombola) en Margaret mag m af en toe lenen als lesmateriaal, maar om die nou mee naar Europa te nemen was toch een dingetje. De eerste dag draaide om Broderie Perse, een techniek die al in de AWS en de huisjesquilt zit, maar waar we nu de fijnere kneepjes van leerden. Vol geduld werd er meegekeken naar ieders design en tips en aanvullingen gegeven.
Dit is de mijne!


Gelukkig ben ik al een tijdje dit soort stofjes aan het verzamelen en heb ik er de laatste tijd wat van ingeslagen. Ook in Marcha's winkel heb ik lekker nog wat kunnen vinden.
En kijk eens naar onderstaande bloemen, een detail van links en rechts onderaan de boom. Uit twee verschillende stofjes (en ontwerpers) dezelfde bloem maar in een andere uitvoering en formaat. Ik kwam er pas achter toen ik ze vast ging zetten (needleturn, dat mag gelukkig ook bij BP!)



 De tweede dag kregen we een uitstekende uitleg over stoffen en kleurgebruik. Ik had op verzoek mijn AWS en de huisjesquilt mee, en deze werden uitgebreid bestudeerd door iedereen. Vooral het showen van de AWS vond ik een dingetje, omdat ik toen ik daaraan begon niets van BP wist en deze dus vol "klodders stof" zit. Al doende leert men, maar toch...



Meest bijzondere moment was voor mij dat Margaret riep: "oh you've got smithsonian!" waarop ik dacht... wat heb ik?!?! Blijkt dat er in mijn quilts speciale stofjes zitten die midden jaren '90 gemaakt zijn naar oude quilts. Geen idee had ik. Het zijn dus... (jaja, daar zijn ze weer) bananendoos stofjes voor mij. Je weet wel, die bananendozen vol stof die ik kreeg van mijn buurvrouw toen ik begon met quilten. De afgelopen dagen heb ik dus het internet afgestruind om te zoeken welke stoffen dit dan zijn (en of ik er meer van heb...) JAWEL dus! Voorlopig heb ik deze herkend in mijn voorraad (en ik sluit niet uit dat er nog meer tussen verstopt zitten...) Heel veel stoffen hebben geen zelfkant met naam erop helaas.


Een groot gedeelte hiervan zit in mijn allereerste quilt, de Antieke van Guute. Daarin zit ook een prachtige grijs/paarse met een bloemetje wat nu helaas al op is. De middelste op de foto hieronder... Ik weet nog dat ik daar maar een heel klein stukje van had. Bij de bovenste voorraad zit soms wel een halve meter! Of... zat. Dat dus ook.



Met een hoofd en hart vol inspiratie ben ik terug gekomen. Ik ben vast nog de helft vergeten te vertellen. Het was geweldig, mede ook dankzij Marcha en haar lieve mam, en al die andere lieverds die er waren en het zo gezellig maakten. Onvergetelijke dagen om voor altijd te koesteren.

Liefs van (een hieperdepiepe) Nathalie

zondag 30 september 2018

veel te lang geleden, maar ik ben er weer!

Ik kreeg al vragen waar ik toch was! Nou, ik ben er wel, maar voor mijn gevoel had ik niet zo veel te melden... Het maken van steeds dezelfde hexagonnen en (in mijn hoofd) meters rand voor de huisjes is langzaamaan een saai proces voor me geworden. Ik snak naar wat anders, naar uitdaging, iets nieuws!

Ik had me voorgenomen dat 2018 het jaar van het afmaken zou worden. Dat gaat ook zeker lukken, zover is duidelijk. Door de tennisarm in het voorjaar heeft het quilten (en eerst ook het patchen) stil gelegen. Het quilten heb ik nog steeds niet durven oppakken. Nu twee projecten hun einde naderen wordt het toch langzaam aan tijd om dat ook weer eens te gaan uitproberen! Want een stapel nog-te-quilten vind ik een gruwel...

Morgen ga ik naar de twee-daagse workshop bij De Quiltster in Kerkwerve. En daar heb ik me toch zin in! Margaret Mew komt van alles vertellen over Broderie Perse. De afgelopen weken ben ik vooral druk geweest met nadenken, en sprokkelen van stoffen en ideeën.. wat wil ik eigenlijk? De keuze hebben we uit maar liefst vier werkstukken.

Vanmorgen schrok ik wakker met het idee dat het al maandag was. Gelukkig niet waar, dus heb ik me vanochtend vermaakt met het opruimen en uitzoeken van mijn quiltspullen. Ik weet niet hoe dat bij jullie gaat, maar bij mij lijkt het af en toe alsof ik geen schaar meer heb. Dan zijn er overal bakjes, met klosjes, naalden en scharen en dingen onderhanden, maar mijn mand met quiltspullen lijkt leeg.
Dus eerst maar eens alles uitgezocht:


Daarna mijn mandje gevuld
(leesbril niet vergeten, check! Ik word een dagje ouder, haha)


En alvast wat stofjes uitgezocht en een achtergrond gesneden voor 
The banyan tree 


dit is een foto van de totale quilt


Hoe groot die uiteindelijk gaat worden weet ik nog niet, misschien wordt ie groot, maar ik sluit niet uit dat het een kleiner project wordt wat ergens als wandkleed kan hangen. Alhoewel ik voor het middenstuk al 75 cm vierkant moest snijden, dus echt klein kan ie niet worden! 

Oh ja, en dan die hexagonnen he! Die beginnen behoorlijk op te schieten. Ik ben nu het laatste stukje rechts bovenaan aan het vastzetten, en dan nog een hexagon of 13 + wat halfjes in de gaten en dan is dat stuk klaar. De rand moet er dan nog onder geappliqueerd, en vervolgens kan ik de pentagonnen erop appliqueren. Lijkt dus alsof het bijna klaar is, maar dat is het nog zeker niet!


Een heel fijne zondag nog, en als ik je morgen zie vind ik het leuk om dat te horen!
Liefs! Nathalie

maandag 9 juli 2018

hexies with love!

De stapel hexjes met liefde gemaakt groeit... en wordt al een respectabel quiltje! Natuurlijk doe ik het nog rustig aan met de arm, maar ik kan inmiddels weer echt handwerken.
Het is zover dat ik de hele planning voor de quilt klaar heb. Want ook met hexjes kun je nadenken over hoe je 't legt, aan elkaar zet met randen en patronen. Het midden blijft nog even verstopt, er wordt door Dawn (collector with a needle) nog een patroon van gemaakt.


Het stuk van rode rand tot rode rand meet inmiddels 95x150 centimeter. Dat is al best een leuk stukje! Over de twee randen hexjes daar weer buiten ben ik ook zeker... maar of het dan deze bloemen worden? Denk het niet...

Deze rand met alleen losse kleine pentagon bloemen op de rand geappliqueerd vind ik namelijk veel mooier, rustiger en liever. Dat gaat m dus worden!
Weer een project wat 'gewoon' afgemaakt kan worden (al zijn er wel nog behoorlijk wat hexjes nodig)

Liefs!
Nathalie

dinsdag 29 mei 2018

Alle huisjes aan elkaar


 I did it! Alle kleine huisjes zijn gemaakt en zitten verwerkt in deze quilt. Het zijn er veel heelveel... 192 om precies te zijn. Het is me nog nooit eerder gelukt om zo vaak hetzelfde blokje te maken. Meestal ben ik al lang afgehaakt en heb ik iets anders verzonnen. Dit was het aller allerlaatste huisje...



Voor deze quilt was het nodig om balans te krijgen om de huisjes 3 rijen dik te maken. Ik vind het prachtig. Op de foto lijkt de quilt wat flets, in het echt zijn de kleuren warm en rijk. Ook is ie nog niet gestreken waardoor het een beetje rommelig oogt.

Nu nog het afsluitende randje. Best nog een klusje, want als de rand gepatcht is mogen daarop nog 100 kleine bloemetjes geappliqueerd worden.


De huisjesstempel heb ik niet meer nodig. Mocht iemand huisjes willen maken, dan weet je me vast wel te vinden voor de stempel!

Liefs, Nathalie

woensdag 9 mei 2018

Nieuw Huisjes-quilt... op naar een eindsprint?!

Als je een tijdje niet uit de weg kunt omdat je arm niet wil, dan heb je in elk geval wel alle tijd om te plannen en na te denken over quilts. Zoals bijvoorbeeld de eindrand voor de Nieuw-Huisjesquilt.

Het is een quilt waarbij ik mijn eigen gang ben gegaan. Zoals vaker... maar soms plaatst het me voor wat hoofdbrekens. Want wat moet er nou na de huisjes komen?
Ideeën werden bedacht en verworpen... zo gaat het altijd bij mij. En ooit komt er een plannetje waar ik helemaal tevreden over ben. En, tromgeroffel.... dit gaat het worden!


 Het allerlaatste besjesrandje wat je hier ziet is de binding, die wil ik er zo aan gaan zetten.


en voor het totaalplaatje, niet helemaal scherp deze foto, maar vooruit.
De quilt wordt zo ongeveer 1,75 in het vierkant.


Er zijn nog 16 huisjes te bouwen. Ik dacht dat ik er nog veel meer mocht maken, maar er bleken er 12 verstopt te zitten in mijn blokkenboek. Klaar om aan elkaar te zetten! Nog twee blokken dus van 9 (en daarvan zijn er al twee huisjes weer af).


Wat detail foto's van het laatste randje. De rand is bijna helemaal met de machine gemaakt, het roze vierkantje krijgt met de hand twee zwarte driehoekjes en daarna kan alles op de naaimachine. Dan moet ik natuurlijk nog wel met de hand de bloemetjes erop appliqueren. Wel een leuk klusje hoor!



Ik plan zo'n rand eigenlijk altijd door uit te proberen, met papier of computer. Hieronder zie je hoe dat gaat, inclusief wat verworpen opties. Als eerste de rand die het werd:


Een nietje...


veel te zwaar:


te druk en niet krachtig genoeg.


Gelukkig gaat het met mijn elleboog steeds beter. Ik mag niks forceren, maar af en toe wat met de hand lukt alweer. Ik ga me de komende tijd maar even focussen op het afmaken van deze quilt. Er roepen allerlei verleidingen, maar ik probeer vol te houden dat 2018 in het teken staat van afmaken. En dat als er wat projecten klaar zijn ik mag kiezen uit de eindeloze berg aan leuke opties!

Liefs, Nathalie

maandag 16 april 2018

Herontdekking

Met hele kleine stapjes de arm vooruit... volgens mijn lieve fysio Emma is het een heftige. Inmiddels is de ergste spierspanning uit de lucht en doe ik (meestal) braaf mijn oefeningen. Die helpen, en na een paar weken ben ik al blij met elk klein dingetje wat ik al weer kan.

De eerste weken was dat helemaal niks.... maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dan maar eens kijken wat ik met een naaimachine kan! Ook dat lukte de eerste weken niet (want, ik kon niet eens spelden zonder pijn) maar sinds enkele weken gaat dat in elk geval wel weer!


Het bovenste blok is niet zo fijntjes, maar zelfs deze hele kleine pinwheels zijn gelukt met de naaimachine! Kettingnaaien schiet dan ineens wel heel erg lekker op. En puntjes zijn (bijna overal) puntjes... dat viel me niet tegen!


En zo is het kleine quiltjes project ineens in een vergevorderd stadium. Nog maar twee blokken! Ik ben wel blij met hoe deze quilt eruit gaat zien. Het formaat zal straks 1,75 in het vierkant zijn.


Ik hoop ook snel weer wat steekjes met de hand te kunnen zetten.
Liefs! Nathalie

woensdag 7 februari 2018

Nachtmerrie called tennisarm

Wat je echt niet wil als quiltster is een probleem met je armen, handen of schouders... maar is me nu wel overkomen. Sinds twee weken heb ik een acute tennisarm. Nog in het beginstadium omdat het pas net ontstaan is, fysio is er al bij, maar het is een heftige... Met krachtverlies in de arm en bewegingsbeperkingen... en veel, heel veel pijn.

De komende tien dagen allereerst absolute rust en daarna start het behandelplan. Maar het kan wel tot 8 maanden duren... Hopelijk word ik niet gek.

Het blijft hier dus voorlopig stil en bij plannen maken.


Liefs Nathalie

dinsdag 9 januari 2018

Behekst!

Ik lijk wel behekst door het hexjes virus! Nu ik eenmaal de smaak van het stempelen te pakken heb, en het zelfs met hexjes super veel sneller blijkt te gaan, ben ik niet meer te stoppen.


Ik ben vooral aan het spelen om leuke bloemetjes te maken. De meest rare stofjes lenen zich daar het best voor! Beetje donker, maar wat n leukerd he!


Voor het stempelen gebruik ik de rubberen stempels van Jeanneke. Deze blijven het mooist vind ik, de siliconen variant vind ik niet fijn, de inkt hoopt zich op in het middengedeelte en gaat smetten op je stofjes. Bij de stempels van Jeanneke kun je mooi door het midden heen kijken om te zien wat je doet. 

Ik maak meteen een y-vorm aan elk bloemetje vast. Zo kan ik ze heel makkelijk aan het middenstuk verbinden, ongeacht welke plaats past het op deze manier altijd! Dat verbinden is nog een heel klusje ook. 

En dit is de achterkant. Ik naai blaadje voor blaadje aan het hartje. En als de Y eraan zit, dan vouw ik met mijn nagels de randjes om. Niet met een strijkijzer dus! Ik doe dat om en om waardoor de puntjes zich netjes open vouwen. Ik hoop dat het duidelijk is door deze foto. Als je met kartonnetjes werkt heb je overhandse steekjes en liggen alle naadjes open. Omdat je nu gewoon naait kan dat niet en moet je dus aan de achterkant even anders werken.

En als ik dan ga stempelen leg ik de bloemetjes netjes uit, zodat ik zie wat ik doe. Ook maak ik altijd een foto voor de zekerheid, voor als ik bij het aan elkaar naaien niet meer precies zou weten wat ik bedacht had. Meestal probeer ik zo'n vijftien bloemetjes in een klap te stempelen. Dat is best een flinke klus, zeker als je echt met de stofjes wil spelen. Maar het maakt het zoveel mooier! En ach, als er eentje wat minder lukt, ook niet zo erg. Dit is toch weer een leerproject waarbij ik steeds weer ontdek wat je met stofjes kunt doen, wat werkt leuk en wat niet?

Hopelijk krijgen jullie al zin om mee te gaan hexen!
Liefs! Nathalie